Baekeland (1863-1944) van Belgische origine, is de uitvinder van Bakeliet.
Baekeland is in 1885 afgestudeerd aan de Gentse Universiteit, richting Natuurwetenschappen. Tijdens zijn studie heeft hij vele onderzoeken gedaan. Uit een van de experimenten ontstond er na de vermenging van fenolen en formaldehyde een harde harsachtige substantie die in tegenstelling tot andere stoffen uit die tijd, als b.v. celluloid, niet door verhitting opnieuw gevormd kon worden. In die tijd had niemand er idee van wat met de substantie te beginnen met als gevolg dat het onderzoek ter zijde is geschoven. Na grote omzwervingen zette hij in de VS een fabriekje op voor een nieuw soort door hem ontwikkeld fotopapier, ook wel bekend onder de naam Velox. Eastman Kodak Company was hier zo in geïnteresseerd dat deze de gehele fabriek van hem overnamen (1888-1889). Dit leverde Baekeland een behoorlijk kapitaal op waarna hij besloot zijn oude onderzoek opnieuw op te pakken op zoek naar een stof die industrieel ontwikkeld en geproduceerd kon worden. Pas in 1909 presenteerde hij zijn vinding onder de naam 'Bakelite' aan het publiek.
Bakeliet zoals wij dat kennen komt in drie fases tot stand:
In de eerste fase is de massa nog vloeibaar en oplosbaar in b.v. alcohol.
In de tweede fase worden er platen van geperst, in deze fase worden er ook vulstoffen aan toegevoegd als: hout en katoen. De kleurstof kan er ook nu aan worden toegevoegd. Indien er kleurstoffen worden gebruikt die niet mengen kun je bakeliet erg laten lijken op hout of steensoorten.
In de derde fase worden de platen tot poeder gemalen. Dit poeder kan in mallen worden gegoten en worden dan onder hoge druk en hitte ('Heat and Pressure' een techniek die door Baekeland is gepatenteerd in 1905) tot de gewenste vorm gemaakt.
Kenmerken van Bakeliet:
Bakeliet kan tegen vocht, is zuurbestendig en kan tegen vrij hoge temperaturen (van ca. 100 tot 180 graden). Het heeft ook een hoge isolatiewaarde. De producten gemaakt van Bakeliet hebben ronde hoeken dit omdat bakeliet wordt geperst in mallen en scherpe hoeken lastig uit mallen zijn te halen
Veel gemaakte producten van Bakeliet:
Vanwege de hoge isolatiewaarde en de hitte bestendigheid is het materiaal veel gebruikt voor elektrische apparaten. Denk aan de opkomst van de radio rond 1925, de telefoon vanaf 1931. Maar ook andere gebruiksvoorwerpen als asbakken, inktpotten, sigarettenhouders, thermoskannen, dienbladen en dus ook verlichtingsarmaturen. Leuk om te vermelden is wel dat Philips radio's leverde van Bakeliet maar dit materiaal 'Philite' noemde als was het hun eigen vinding, 'Bakeliet' was natuurlijk gepatenteerd door Baekeland zelf.
Hoe Bakeliet te herkennen en te onderhouden?:
Bakeliet heeft een sterke zure geur als het verhit wordt of brandt. Het geeft dezelfde geur af als het materiaal nat wordt. Het product is gemaakt tussen ruwweg 1925 en 1950. Bakeliet is niet flexibel en bij breken lijken de losse stukjes echt op 'scherven'. Gemaakte eindproducten hebben ronde hoeken.
Schoonmaken kan met water en zeep, geen grove schuurmiddelen gebruiken, dat kan krassen veroorzaken. Metaalpoets kan wel gebruikt worden (probeer dat wel eerst uit op een niet zichtbaar plekje). Tenslotte Bakeliet kan verkleuren onder invloed van licht en ouderdom.
